که من هم زمن هم ز ما میگریزم...

گاهی باید دست بکشید از همه از همه اوناییکه براتون فقط قاصد انرژی منفی و حال بد هستن همه اوناییکه بهتون هر 8 ساعت یک بار یادآوری میکنن دنیا بده کائنات بده ادما بدن زندگی سخته هیچی شدنی نیس تلاشت بیهودست تمام دنیا بر مدار بدبخت کردن تو میگذره ووو من تصمیم خودمو گرفتم، من دور میشم از همه این آدمها انقدر دور که هیچکدوم از حرفای منفیشونم نشنونم من به خودم قول رسیدن به هرآنچه میخوام رو دادم پس کر میشم در مقابل همه حرفها کور میشم در مقابل همه بدی هایی که میبینم

شب که به نیمه می رسد آدم ها یاد اشتباهات بزرگشان می افتند یکی یادش می افتد که ای کاش درد دلم را اعتراف می کردم دیگری با خود می گوید ای کاش این جمله را فلان جا نمی گفتم همین می شود که فکرشان درگیر می شود از میان این همه جمله، ای کاشِ آخر شب ها دلم برای اویی می سوزد که می گوید کاش هیچ وقت سرم به آدمها نمیخورد تا سنگ شوم قاعدتا ورود همه آدمها به زندگیمون نتایجی خواهد داشت گاهی یکی فقط لبخند میاره برات حتی اون روزهایی که هیچ دلیلی برای ذوق نداری ذوق مرگت میکنه